Για το κίνημα των «αγανακτισμένων»

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, μίλησε σήμερα στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Βασίλη Πάικο. Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για το κίνημα των «αγανακτισμένων»:

«Είδα ανθρώπους όλων των ηλικιών, όλων των κοινωνικών ομάδων, οι οποίοι παρίστανται. Το θεωρώ εξαιρετικά υγιές, ότι μια κοινωνία αντιδρά...
Άνοιξα την τηλεόραση το πρωί και είδα δύο – τρεις ανθρώπους που μετέχουν στο κίνημα αυτό και οι οποίοι έθεταν ορισμένα θέματα τα οποία ήταν αρκετά απλά, πλην όμως, εξαιρετικά δύσκολα στην αντιμετώπισή τους. Είπαν, για παράδειγμα “είμαστε ένα κίνημα που λέμε, δεν πληρώνω το χρέος”. Κάποιος, όμως, πρέπει να πει, “τι θα γίνει, αν δεν πληρώσουμε το χρέος;”... Αυτό το κίνημα θέλει απαντήσεις... Και θέλει απαντήσεις, γιατί ο πολιτικός κόσμος, στα μάτια τους, απέτυχε παταγωδώς... Το κίνημα, λοιπόν, δείχνει την αγανάκτησή του και ο πολιτικός κόσμος πρέπει να απαντήσει. Και αντί να δώσει μια πειστική απάντηση ο πολιτικός κόσμος, μια απάντηση που κάπως θα ηρεμούσε τον κόσμο και θα του έδειχνε ότι υπάρχει σχέδιο, υπάρχει κατεύθυνση, αντ' αυτού τσακώνονται στα τηλεοπτικά παράθυρα, σαν το σκύλο με τη γάτα...
Αντί να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να πουν “εντάξει, κύριοι, το φέραμε όπως το φέραμε, έχουμε υποχρέωση απέναντι σε αυτό τον κόσμο να βρούμε το σχέδιο εξόδου από την κρίση”... Και δεν το κάνουν. Και δεν το κάνουν, για λόγους καθαρά μικροκομματικούς, καθαρά κολλημένους στο χθες».

Δημοσιογράφος: Όπως είπατε χθες, ο καθένας από τους αρχηγούς των πρώην μεγάλων κομμάτων φιλοδοξεί, εντέλει, να γίνει πρωθυπουργός της δραχμής. Αυτό, ήταν ίσως λίγο ακραίο...

Ντ. Μπακογιάννη: «Ακραίο, πλην, όμως, υπαρκτό. Δηλαδή, αν σήμερα δεν συνεννοηθούμε, αν η Ελλάδα δεν πάρει τη βοήθεια, δεν δώσει ένα στρατηγικό σχέδιο και δεν μπορέσουν να γίνουν όλα αυτά τα οποία είναι τα αυτονόητα και τα επιβάλλει η κοινή λογική, τότε τίποτα δεν αποκλείεται. Και είπα, πώς είναι ποτέ δυνατόν, γνωρίζοντας αυτό το ενδεχόμενο, έστω και αν έχεις κάποιους συνεργάτες οι οποίοι λένε ότι δεν είναι και κακό να γυρίσουμε στη δραχμή, να μην κάνεις το παν για να γλιτώσεις αυτό το ενδεχόμενο».

Δημοσιογράφος: Επειδή ειπώθηκε αυτό, πιστεύετε και εσείς την εκδοχή, ότι κάποιοι συνεργάτες του κ. Σαμαρά στη Νέα Δημοκρατία, λένε, ότι δεν είναι και προς θάνατο το να γυρίσουμε στη δραχμή; Γιατί ειπώθηκε αυτό...

Ντ. Μπακογιάννη: «Το άκουσα και εγώ ότι ειπώθηκε και γι' αυτό και το λέω και συζητείται ευρέως. Από εκεί και πέρα, δεν είναι δική μου δουλειά να μιλήσω για τους συνεργάτες του όποιου αρχηγού...
Έκανα μια πρόταση στον κ. Παπανδρέου και του λέω “φωνάξτε τον κ. Σαμαρά, κ. Παπανδρέου, και πηγαίνετε από κοινού να επαναδιαπραγματευτείτε μια διαφορετική φιλολογική πολιτική, στην οποία όλοι συμφωνούμε...».

Δημοσιογράφος: Γιατί κόλλησαν στα διαδικαστικά; Αν πρέπει πρώτα να συμφωνήσουν και μετά να πάνε ή πρώτα να πάνε και μετά να συμφωνήσουν;

Ντ. Μπακογιάννη: «Γιατί υπάρχει μια παλιά παροιμία, η οποία μιλά για το πόσες μέρες πρέπει να κοσκινίζει κανείς, όταν δεν θέλει να ζυμώσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν θέλουν, αλλά δεν έχουν δικαίωμα να μη θέλουν. Και αυτό το οποίο είπα χθες στο Συνέδριο, είναι ότι οι τριακόσιοι της Βουλής, που χθες τους μούντζωναν είκοσι χιλιάδες χέρια, μας μούντζωναν είκοσι χιλιάδες χέρια, θα πρέπει να βγουν, ονομαστικά ο καθένας από αυτούς, και να πουν την άποψή τους...».

.../...
Δημοσιογράφος: Το είδα και μου φάνηκε σαν να καλέσατε τους βουλευτές όλων των κομμάτων, σε ανταρσία κατά των ηγεσιών τους. Είναι κάπως έτσι;

Ντ. Μπακογιάννη: «Όχι. Κάλεσα τους βουλευτές όλων των κομμάτων να πάρουν θέση. Δεν είναι πιόνια οι βουλευτές. Δεν σημαίνει ανταρσία...
Να βγουν, όμως, να πουν τη θέση τους, γιατί πλέον υπάρχει και ατομική ευθύνη σε όλους μας. Στα κάτω – κάτω της γραφής, ο καθένας μας εξελέγη με όνομα, επώνυμο και διεύθυνση, στη Βουλή. Οφείλει, λοιπόν, να πάρει θέση».

Δημοσιογράφος: Το συνέδριό σας ατύχησε επικοινωνιακά, με την έννοια ότι εκεί που θα γινόταν πρώτο θέμα ή από τα πρώτα θέματα, έπεσε πάνω στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών. Ίσως και οι αντιπροσωπείες δεν ήταν τόσο υψηλού επιπέδου, λόγω της ημέρας. Σας μούδιασε αυτό;

Ντ. Μπακογιάννη: «Όχι, καθόλου. Για να είμαι ειλικρινής, με ξένισε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν απάντησε καν. Ίσως ακόμα έχω την αστική μου ευγένεια και έχω διαφορετική άποψη. Και οι αντιπροσωπείες ήταν παρούσες και οι ξένοι φιλελεύθεροι, οι οποίοι ήρθαν και τίμησαν το συνέδριο με πάρα πολύ μεγάλο δυναμισμό...».

Δημοσιογράφος: Όντως ζητήσατε από τον κ. Καραμανλή να βγει και να μιλήσει, επιτέλους;

Ντ. Μπακογιάννη: «Είναι πάγια η θέση μου, ότι σε αυτή την κρίση δεν δικαιούται κανένας να είναι μουγκός. Οφείλουμε όλοι να τοποθετηθούμε. Όλοι. Το χρωστάμε στον κόσμο που μας κατηγορεί, ότι εμείς τον φέραμε μέχρι εκεί. Το χρωστάμε στην προσωπική ιστορία του καθενός μας και το χρωστάμε στην πραγματικότητα, η οποία απαιτεί σήμερα, από εμάς, να τοποθετηθούμε. Διότι, δεν υπάρχει ο χρόνος, τον οποίο όλοι πιστεύουμε ότι ενδεχομένως μπορεί να έχουμε».

Δημοσιογράφος: Εάν σας έλεγε ο κ. Παπανδρέου τώρα, όχι μετά τις εκλογές, «έλα να μπεις στην κυβέρνηση, το κόμμα σου να μετέχει των ευθυνών», θα λέγατε ναι ή όχι;

Ντ. Μπακογιάννη: «Δεν είναι δική μου δουλειά να μπω σε μια κυβέρνηση. Δική μου δουλειά είναι, να πιέσω προς κάθε κατεύθυνση να βρούμε ένα κοινό σχέδιο για την κρίση. Το πρόβλημα του κ. Παπανδρέου είναι πρόβλημα δικό του, προσωπικό, με την έννοια ότι δεν μπορεί να ελέγξει την κυβέρνησή του...».

Δημοσιογράφος: Μου φαίνεται, με την απάντησή σας, ότι απεκδύεστε των ευθυνών...

Ντ. Μπακογιάννη: «Δεν έχω κρύψει ποτέ “το κεφάλι μου στην άμμο”, αλλά πιστεύω -και αυτό το είπα καθαρά, είμαι η πρώτη που είπα-, ότι πρέπει να ψηφιστεί με 180 το Μεσοπρόθεσμο - με είπαν δεκανίκι. Είμαι η πρώτη που είπα, ότι πρέπει να κάνει μια κυβέρνηση τεχνοκρατών ο κ. Παπανδρέου, ανθρώπων που θα έχουν την αποδοχή από όλους. Υπάρχουν σήμερα δέκα – δεκαπέντε ονόματα στην Ελλάδα, τα οποία, γενικώς, έχουν το σεβασμό και την εκτίμηση όλων των πολιτικών χώρων...».

Δημοσιογράφος: Γιατί, όμως, δεν θα λέγατε «ναι» στον κ. Παπανδρέου, αν σας έλεγε «έλα να επωμιστείς μέρος των κυβερνητικών ευθυνών»;

Ντ. Μπακογιάννη: «Μα, να το πω αυτό με την παρούσα συγκυρία και την παρούσα κυβέρνηση; Δηλαδή, να γίνω κι εγώ κρίκος μιας ασυντόνιστης, ανύπαρκτης κυβέρνησης; Δεν έχει κανένα νόημα. Νόημα έχει, ο κ. Παπανδρέου να αλλάξει λογική. Ο κ. Παπανδρέου να καταλάβει, ότι πρέπει να εφαρμόσει πολιτική, να δει ότι μόνο δια της εφαρμοσμένης πολιτικής μπορείς να έχεις αποτέλεσμα. Ο κ. Παπανδρέου σήμερα έχει υπουργούς, οι οποίοι τρεις ημέρες μετά την ομόφωνη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, φέρνουν διαφορετικά νομοσχέδια στη Βουλή. Ορθώς, εκεί, του απαντά η αντιπολίτευση, ότι δεν φταίει εκείνη σε αυτό».

.../...
Δημοσιογράφος: Πάντως, η άποψή σας -ότι είναι ο κ. Παπανδρέου που πρέπει να αλλάξει πολιτική-, οδηγεί ίσως σε πρόταση για εκλογές...

Ντ. Μπακογιάννη: «Μα, εγώ το είπα. Και ένα από τα πράγματα τα οποία είπα και για τη Νέα Δημοκρατία, είναι ότι δεν είναι δυνατόν να αρνείσαι εξ ολοκλήρου κάθε πρόταση που σου κάνει ο κ. Παπανδρέου, όπου θα μπορούσες πραγματικά να συνεισφέρεις στην ουσία της υπόθεσης και από την άλλη μεριά, να θεωρείς ότι μόνο η δική σου πρόταση έχει μέλλον και ή τη δέχεσαι ολόκληρη ή τίποτα και να μη ζητάς εκλογές. Ζήτα εκλογές, λοιπόν. Να γίνουν εκλογές, να έρθεις εσύ στην κυβέρνηση, να δούμε αν αυτά τα οποία λες, έχεις τη δυνατότητα να τα εφαρμόσεις. Αλλά και την “πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο”, δεν γίνεται. Είναι κόντρα στη λογική...».