Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε την Τετάρτη (8/6) σε εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΙ.ΠΟ.Κ.Α. (Κίνηση Πολιτών Κέντρου Αθήνας) και το ΙΤΕΠ (Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας), με θέμα «Γκετοποίηση τμήματος του ιστορικού κέντρου της Αθήνας και οι συνέπειες του φαινομένου στην οικονομική ζωή της πόλης».
Σημεία ομιλίας:
Η Αθήνα πραγματικά έχει φτάσει στα όρια της.
Η πρόταση μας είναι πολύ συγκεκριμένη:
Να υπάρχει ουσιαστική συνεργασία. Χρειάζεται εθνικό σχέδιο και η συνεργασία αυτή πρέπει να προβλέπει ορισμένα πράγματα.
Πρώτον στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.
Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι απούσα από το πρόβλημα.
Το πρώτο θέμα που οφείλει να θέσει είναι συμφωνίες επαναπατρισμού Ευρωπαϊκής Ένωσης- Χωρών όπως Μαρόκο, Ιορδανίας κτλ.
Επί των δικών μου ημερών είχα καταφέρει να πετύχω συμφωνία με το Πακιστάν, που ήταν το μεγαλύτερο μας πρόβλημα.
Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει καμία δήλωση από το υπουργείο Εξωτερικών για την ανάγκη αυτών των συμφωνιών.
Οι συμφωνίες επαναπατρισμού χρειάζονται γιατί αλλιώς δεν μπορούμε να τους στείλουμε πίσω.
Πρέπει να τους στείλουμε πίσω. Ποιός θα πληρώσει το κόστος;
Το κόστος θα το πληρώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι σύμφωνη γι αυτό.
Δεν μιλάω για τους νόμιμους μετανάστες, μιλάμε για τους λαθρομετανάστες.
Άρα πρώτιστο θέμα του υπουργείου Εξωτερικών είναι ότι πρέπει να πετύχει τις συμφωνίες επαναπατρισμού. Πρέπει να πετύχει την επαναδιαπραγμάτευση του «Δουβλίνο 2». Η Ελλάδα έχει συμμάχους και τους γάλλους και τους πορτογάλους και τους ισπανούς. Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει ένας επιμερισμός του βάρους των μεταναστών, δεν το αντέχει το βάρος αυτό μόνη της η Ελλάδα.
Η αστυνομία, τα λεωφορεία με τα 50 ευρώ που φέρνουν στην Αθήνα τους λαθρομετανάστες από τον Έβρο μπορεί να τα σταματήσει επί της εθνικής οδού και να τους κατευθύνει σε συγκεκριμένο μέρος.
Το ότι όλοι σήμερα έχουμε κοινό μυστικό ότι φτάνουν τα λεωφορεία στην Αθήνα και το διαπιστώνουμε και κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα, δεν είναι πολιτική.
Αν δεν πάει ένα μήνυμα αυστηρό, δεν θα υπάρξει λύση.
Ήμουν δήμαρχος της Αθήνας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ξέρω πολύ καλά τι είχαμε κάνει.
Δουλέψανε δύο παράγοντες. Από τη μια πλευρά ο Δήμος και από την άλλη μεριά η αστυνομία ή ο φόβος ήταν ότι άπαξ και μπεις στο κέντρο της Αθήνας, κάηκες.
Αυτό πρέπει να περάσει ξανά, ότι υπάρχει αστυνόμευση στο κέντρο της Αθήνας, διότι αλλιώς ποιόν θα πείσει ο κύριος δήμαρχος να επιστρέψει στην Αθήνα; Τον εξής κανένα, άμα φοβάται ότι θα τον ληστέψουν στην πρώτη γωνία.
Άρα η αστυνομία χρειάζεται. Φτάνει η αστυνομία; Όχι. Είπατε το καταπληκτικό παράδειγμα του ΟΚΑΝΑ. Κυνηγάω τον κύριο Λοβέρδο τον τελευταίο ένα χρόνο, να τον πείσω για κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι απλό. Είπε τις περίφημες πέντε μονάδες. Δεν έγινε καμία. Κάθε νοσοκομείο πρέπει να έχει τμήμα του ΟΚΑΝΑ. Κάθε νοσοκομείο. Αντί να το μεγαλοποιούμε και να λέμε υπάρχει ΟΚΑΝΑ να ξεσηκώνει την τοπική κοινωνία, είναι δικαίωμα το δικαίωμα στη μεθαδόνη, διότι είναι δικαίωμα στη θεραπεία. Δεν είναι διαπραγματεύσιμη έννοια. Δεν μπορεί να έρχεται στο γραφείο μου μια απελπισμένη μάνα και να με παρακαλεί, να βάλει το παιδί της σε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ.
Μεταφέρουμε λέει τον ΟΚΑΝΑ στο Θριάσιο, ξεσηκώνεται η τοπική κοινωνία. Αν πήγαιναν παντού το θέμα ΟΚΑΝΑ θα είχε λυθεί, γιατί είναι τεράστια επιβάρυνση για το κέντρο της Αθήνας. Εδώ λοιπόν είναι θέμα κυβέρνησης, πολιτικής βούλησης, την οποία όμως την ψάχνουμε τον τελευταίο καιρό, διότι μόνο βούληση δεν βλέπουμε.
Το τρίτο και τελευταίο είναι ο δήμος Αθηναίων. Κύριε Δήμαρχε, με όλο το σεβασμό, κατά τη γνώμη μου ο δήμος Αθηναίων έπρεπε να έχει έναν πολύ πιο έντονο ρόλο σε αυτή την ιστορία. Δεν μπορεί με ένα ψήφισμα να λυθεί η κατάσταση. Ο δήμος Αθηναίων θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου, πρώτον, να παρουσιάσει συγκεκριμένα σχέδια αναβάθμισης του κέντρου των Αθηνών. Να υποβάλλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχέδια απογκετοποίησης, να καταμετρήσει με τη δημοτική αστυνομία, τα κτήρια που είναι σήμερα υπό κατάληψη και είναι πηγή παρανομίας κάθε ένα από αυτά. Είναι υπό κατάληψη κτήρια που ανήκουν σε πανεπιστημιακά ιδρύματα ή στο δήμο Αθηναίων ή σε ιδιώτες. Εάν καταγραφούν και στη συνέχεια φύγουν οι καταληψίες, θα είναι ήδη μία ελάφρυνση για την κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας.
Και το δεύτερο. Όταν βάψαμε τις πλατείες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων δεν το κάναμε μόνο για να είναι ωραίες. Το κάναμε γιατί το φως, το χρώμα και η καθαριότητα, μειώνουν την παραβατικότητα. Και χρειάζεται να γίνει με συγκεκριμένα προγράμματα για τα οποία έχουμε ακόμη τη δυνατότητα να πάρουμε χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και πρέπει να το κάνουμε τώρα.
Δεν έχουμε περιθώρια να περιμένουμε πολύ, διότι σε λίγο θα ψάχνουμε έναν άνθρωπο να έρθει στο κέντρο της Αθήνας και δεν θα τον βρίσκουμε. Έχω και άλλες προτάσεις τις οποίες θα σας υποβάλλω γραπτώς. Και μακάρι αυτό το εθνικό σχέδιο της «Αθήνας SOS» να γίνει τώρα, γιατί σε λίγο θα διαπιστώνουμε απλά την καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου